Czasem urlopu trzeba udzielić proporcjonalnie

Pracownik podpisał umowę na rok 1 listopada, ile urlopu wypoczynkowego będzie mu przysługiwało w czasie trwania takiego angażu, gdy przychodząc do nowej pracy, miał całkowicie wykorzystany urlop wypoczynkowy?

Sytuacja pracownika w dużej mierze zależy od okoliczności, czy rok, w którym zmienił pracę, jest rokiem kalendarzowym, w którym po raz pierwszy w życiu podjął zatrudnienie, czy też rokiem kolejnym. Jeśli rok, w którym pracownik zmienił pracę, nie jest pierwszym w życiu rokiem pracy, to do wyliczenia przysługującego mu urlopu w tym roku zastosowanie znajdzie art. 155¹ § 1 kodeksu pracy. Zgodnie z powyżej wskazaną regulacją, w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, podwładnemu przysługuje urlop:

1. u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze,
2. u kolejnego pracodawcy – w wymiarze:
   1. proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
   2. proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego, z zastrzeżeniem szczególnych regulacji kodeksu pracy.

W świetle powyższych przepisów w roku, w którym pracownik zmienił pracę, co do zasady przysługiwać mu będzie u nowego pracodawcy urlop w wymiarze proporcjonalnym za dwa miesiące pracy, z uwzględnieniem jednak, iż niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Czyli zależnie od przysługującego podwładnemu rocznego wymiaru urlopu będą to cztery dni, przy wymiarze rocznym 20 dni – dla pracowników zatrudnionych poniżej dziesięciu lat [(20/12) x 2 = 3,(3); w zaokrągleniu 4]; bądź pięć dni przy wymiarze rocznym 26 dni – dla pracowników zatrudnionych co najmniej dziesięć lat [(26/12) x 2 = 4(3); w zaokrągleniu 5].

Należy jednak rozważyć, czy pracownik u poprzedniego pracodawcy nie wykorzystał urlopu w wymiarze wyższym niż przysługujący mu u tego pracodawcy proporcjonalnie do przepracowanego u niego okresu. Zatrudnionemu, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze, przy czym łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców. Jednocześnie pamiętać należy, że aby zaokrąglanie urlopu w górę zarówno przez starego, jak i nowego pracodawcę nie doprowadziło do przekroczenia wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi w danym roku, to łączny wymiar urlopu nie może przekroczyć wymiaru urlopu wynikającego z okresu zatrudnienia pracownika (art. 155³ § 2 kodeksu pracy)

W przypadku jeśli rok, w którym pracownik zmienił pracodawcę, był rokiem, w którym po raz pierwszy w życiu podjął on pracę, to w tym roku nie stosuje się zasady proporcjonalności, gdyż zgodnie z art. 153 § 1 kodeksu pracy uzyskuje on prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku, przy czym do tego urlopu nie znajduje już zastosowania zasada zaokrąglania niepełnych dni w górę.

W nowym roku pracownik, którego umowa ulega rozwiązaniu z uwagi na upływ czasu, na który została zawarta, będzie mógł wykorzystać urlop proporcjonalny. Pracownikowi będzie zatem przysługiwał urlop za dziesięć miesięcy pracy, tj. 17 dni, przy wymiarze rocznym 20 dni [(20/ 12 x 10 = 16,(6); w zaokrągleniu 17], bądź 22 dni przy wymiarze rocznym 26 dni [(26/12) x 2 = 21,(6); w zaokrągleniu 22].