Pozycja prawna komitetu audytu w spółkach akcyjnych zaliczanych do jednostek zainteresowania publicznego

Zgodnie z art. 86 ustawy z 7.5.2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz nadzorze publicznym (Dz.U. Nr 77, poz. 649 ze zm., dalej jako: BiegłyRewidU) wprowadza się zbiorczą kategorię tzw. jednostek zainteresowania publicznego. Obejmuje ona wiele zróżnicowanych podmiotów, o różnych formach organizacyjno-prawnych, w odniesieniu do których przewidziano obowiązek wzmocnienia rewizji finansowej, instytucjonalizując go w drodze nowej struktury organizacyjnej, jaką jest tzw. komitet audytu (w literaturze przedmiotu problematyce komitetu audytu poświęcano uwagę jeszcze przed wprowadzeniem regulacji prawnych odnoszących się do niego, por. zwłaszcza A. Opalski, Komitet audytu, cz. I, Rej. Nr 6/2005, s. 99 i n.; A. Opalski, Komitet audytu, cz. II, Rej. Nr 7-8/2005, s. 65 i n.; A. Opalski, Komitet audytu, cz. III, Rej. Nr 10/20085, s. 106 i n. oraz K. Oplustil, Corporate governance: komitet audytu w radzie nadzorczej spółki publicznej, Pr. Sp. Nr 7/2005, s. 11 i n.), o którym stanowi art. 86ReidU, oraz poprzez wprowadzenie nadzoru publicznego zapewniającego wysoki poziom profesjonalizmu po stronie biegłych rewidentów i firm audytorskich. Rozwiązania powyższe stanowią przetransponowanie do prawa krajowego przepisów dyrektywy 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 17.5.2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowany sprawozdań finansowych, zmieniającej dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającej dyrektywę Rady 84/253/EWG (Dz. Urz. UE L Nr 157 z 9.6.2006.; dalej jako: dyrektywa 2006/43). U podłoża tych zmian legły założenia usprawnienia nadzoru nad procesami sprawozdawczości finansowej, a także zapewnienia rzetelnej kontroli wewnętrznej i zarządzania ryzykiem. Refleksem powyższych rozwiązań są nadto zmiany w ustawie z 29.9.1994 r. o rachunkowości (t. jedn.: Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.; dalej jako: RachU), prowadzące do przeorientowania zasad odpowiedzialności członków organów spółek akcyjnych. W konsekwencji w spółce akcyjnej – mimo, iż nie przewidziano tego w modelu ustawowym – pojawia się struktura wewnątrzorganizacyjna, która aczkolwiek nie stanowi organu spółki, niemniej realizuje przypisane właśnie jej zadania ustawowe. Niewątpliwie natura zadań przypisanych komitetowi audytu prowadzi do zmiany modelu funkcjonowania rady nadzorczej w spółce akcyjnej, jako że poza sprawami strategicznymi przyznaje jej zostały – ograniczone co prawda – kompetencje w zakresie działalności operacyjnej.

Czytaj całość